بازده موزون زمانی Time-Weighted Rate of Return (TWRR)
بازده موزون زمانی Time-Weighted Rate of Return (TWRR) معیاری برای سنجش عملکرد یک پرتفوی سرمایه‌گذاری از طریق اندازه‌گیری رشد یا زیان آن سرمایه‌گذاری در انتهای دوره زمانی است. این معیار تأثیر افزایش یا برداشت سرمایه در طی دوره سرمایه‌گذاری را نادیده می‌گیرد، به‌طوری‌که سرمایه‌گذاران می‌توانند عملکرد مدیران سرمایه‌گذاری پرتفوی خود را با صحت بیشتری ارزیابی و با یکدیگر مقایسه کند.
یافتن بازده موزون زمانی مستلزم شکسته شدن کل دوره سرمایه‌گذاری به دوره‌های زیرمجموعه جداگانه است که مقاطع زمانی نقاط شکست، معادل زمان‌های ورود جریان نقدی جدید یا همان واریز به حساب و نیز خروج جریان نقدی یا همان برداشت از حساب در نظر گرفته می‌شود. سپس نرخ بازده هر دوره زیرمجموعه محاسبه و سپس با فرمولی مشخص در یکدیگر ضرب می‌شوند.
برای مثال یک سبد سرمایه‌گذاری را در نظر بگیرید که ارزش آن در ابتدای سال برابر با 10,000 دلار است. پس از سه ماه، سرمایه‌گذار 1,000 دلار دیگر به آورده اولیه خود اضافه می‌کند. ارزش سبد وی شامل رشد آن در انتهای ماه سوم به 11,250 دلار بالغ شده است، اما در محاسبه بازده این دوره زیرمجموعه، آورده هزار دلاری جدید لحاظ نمی‌شود. پس بازده برابر است با 250 دلار تقسیم بر 10,000 هزار دلار آورده اولیه یا 2.5 درصد. برای باقی روزهای سال آورده جدیدی اضافه نمی‌شود و ارزش حساب در انتهای سال به 11,600 دلار می‌رسد. بازده دوره زیرمجموعه دوم در این حالت برابر با 11,600 تقسیم بر 11,250 منهای یک یعنی 3.1 درصد خواهد بود.
برای رسیدن به بازده موزون زمانی در طی دو دوره زیرمجموعه، عدد یک را به بازده هر دوره اضافه و آنها را در هم ضرب می‌کنیم. از عدد حاصله 1 را کم می‌کنیم و نتیجه برابر 5.7 درصد برای بازده موزون زمانی خواهد بود. این فرمول فرض می‌کند که تمامی وجوه نقد توزیعی طی دوره سرمایه‌گذاری دوباره در حساب سرمایه‌گذاری می‌شوند. بازده موزون زمانی تحت عنوان بازده میانگین هندسی نیز شناخته می‌شود. در واقع در محاسبه بازده موزون زمانی از فرمول میانگین هندسی استفاده می‌شود و نه میانگین حسابی.
