ارزش بنگاه اقتصادی
ارزش بنگاه Enterprise Value یا EV معیاری برای ارزش‌گذاری شرکت‌ها است که معمولاً از ان به‌عنوان ابزاری که از جامعیت بیشتری نسبت به ارزش بازار یا مارکت‌کپِ شرکت برخوردار است، یاد می‌شود.
ارزش بنگاه یک شرکت را می‌توان با استفاده از اضافه کردن کل بدهی‌های شرکت، شامل بلندمدت و کوتاه‌مدت، به ارزش بازار آن شرکت و سپس کسر تمامی وجه نقد و معادل وجه نقد شرکت محاسبه کرد. نتیجه محاسبه نشان می‌دهد که چه میزان وجه نقد برای خرید کل یک شرکت لازم است.
فرض کنید شرکت خدمات کف‌سازی آلبرت قصد خرید شرکت فرش اِد را دارد. در حال حاضر سهام اد 10 دلار در بازار معامله می‌شود و این شرکت 100 هزار سهم منتشرشده دارد. برای خرید تمام سهام اد، آلبرت بایستی یک میلیون دلار، معادل ارزش بازار یا مارکت‌کپِ اد بپردازد. اما این همه ماجرا نیست. اگر آلبرت بخواهد اد را تصاحب کند، باید بدهی‌های آن را نیز مالک شود.
این واقعیت موجب بالا رفتن قیمت کل خرید می‌شود. در عوض، وجه نقد و معادل آن اثری معکوس در محاسبه ارزش بنگاه دارند. اگر اد وجه نقد اضافه داشته باشد، آلبرت می‌تواند از وجه نقد در دسترس برای بازپرداخت بخشی از بدهی‌های اد استفاده کند. این کار عملاً منجر به کاهش قیمتی که آلبرت باید به اد بپردازد خواهد شد. پس اگر شرکت فرش اد یک میلیون دلار بدهی و 500 هزار دلار نیز وجه نقد داشته باشد، آنگاه ارزش بنگاه آن برابر با یک میلیون دلار ارزش بازار به علاوه یک میلیون دلار ارزش روز بدهی‌های اد منهای 500 هزار دلار، یعنی برابر با 1.5 میلیون دلار خواهد بود.
این ارزش بنگاهی است که آلبرت باید پیش از خرید شرکت اد به آن توجه کند. سرمایه‌گذاران اغلب از ارزش بنگاه استفاده می‌کنند، چرا که این معیار تصویر واضح‌تری از ارزش واقعی یک شرکت در مقایسه با ارزش بازار به دست می‌دهد. ارزش بنگاه همچنین یکی از اجزای مهم فرمول بسیاری از نسبت‌های مالی است که سرمایه‌گذاران می‌توانند از آن برای مقایسه شرکت‌ها استفاده نمایند.
